Geïnspireerd door de straatcultuur van New York City in de jaren 80, werd Keith Haring geprezen om zijn popart en graffiti-achtige werk dat wordt beschreven als een soort beeldtaal. Harings werk was vaak spontaan en werd gecreëerd in metrostations op een effen, zwarte achtergrond.

Haring was politiek en sociaal geëngageerd en gebruikte zijn kunst om commentaar te leveren op diepgewortelde kwesties in de stad, zoals drugsgebruik, subculturen, oorlogen en aids. Rebel with Many Causes is een van zijn meest populaire werken en becommentarieert de onwetendheid en vermijding omtrent aids, waarbij het hele stuk een zogeheten ‘horen, zien en zwijgen’-thema weergeeft.

Kunstenaars als Basquiat en Warhol behoren tot de invloeden van Haring, naast William Burroughs, de auteur van Beats, met wie Haring samenwerkte aan een ander aids-gerelateerd stuk. In het werk van Haring werden kleurrijke muurschilderingen en herkenbare motieven intensief gebruikt. Als metroartiest tagde hij zijn werk vaak met de ‘Radiant Child’ – een afbeelding van een kruipende baby die lichtstralen uitzendt